La domo situas en montara regiono, alta pli ol mil metrojn super marnivelo. Ĝin ĉirkaŭas bela pejzaĝo kaj pura aero. La regiono estas turisma kaj fama pro situo de iom unika montoĉeno en ĝi, 2899 metrojn alta. Tiu monto havas ok pintojn, kiuj ŝajnas kiel ĝemelaj montoj apud unu alia. En la japana lingvo la vorto Jacugatake ĝuste signifas ok-montopintoj! (ok = yatsu, pinta = ga-take) De tie oni povas vidi la monton Fuĵi, 3776 metrojn altan, simbolon de Japanujo. Ni provu iom supreniri tiun monton per gvido de loka e-isto.
Ni forveturas de UK sabate posttagmeze al la domo kaj sekvan sabaton revenas al UK, per luata buso. Ni kutime manĝos en la kuirejo, eble foje mendos lunĉpakaĵon aŭ iros al proksimaj manĝejoj. La matenojn ni planas dediĉi al lingvaj aktivecoj, laŭbezone Esperanto-kurso. Pri posttagmezaj aktivecoj ni komune decidos. Eblas uzi ĉambrojn kaj ludejon de urba bazlernejo (fotoj sube), viziti naĝejon aŭ varmbanejon, planetarion, muzeojn, la apudan urbon. La vesperan rakonton laŭtlegatan ni ankoraŭ ne elektis. Tuttaga ekskurso probable okazos merkrede.
Atentu: Somere, la varmo estas peniga pro alta humideco. La apuda arbaro kaj montara situo mildigos tion. En Jokohamo, la temperaturo en aŭgusto estas ĉirkaŭ 30 °C tage, 25 °C nokte. Pro la forta suno, iuj japanoj portas larĝan ĉapon. Ne estas danĝeraj bestoj, tamen kuloj pikas. La kranakvo estas trinkebla. La manĝaĵoj estas nekutimaj por eŭropanoj: algoj, rizo....
Ni planas unu gvidanton por ĉiu kvino da infanoj, kun ni estos du japanaj gvidantoj kaj kelkaj japanaj helpantoj.
Pri lingvouzo: La gvidantoj ĉi-jare celas strikte "ne-krokodilan IIKon". Por motivi la infanojn dekomence ĉiam paroli nur en E-o, okazos "paroligaj tempoj": la unua jam dum la bus-veturado al la IIK-ejo, kaj poste ĉiu-matene.
